Achter de wind aan rennen.
Verhalen vertellen aan de bomen. Een bed
maken van hun bladeren.
Telkens weer kind kunnen worden. Zo
groot als je bent, zo klein. Zo ernstig als
je bent, zo speels.
Afleggen wat je remt, blokkeert. Leven
wat er te leven valt. Volwassen, echt
volwassen zijn.
– Hans Bouma –